Sleutelbeenbreuk (Clavicula fractuur)

Een gebroken sleutelbeen treedt op door een val op de schouder of een directe klap. De kracht van de val wordt via het schouderblad overgebracht op het sleutelbeen. Het is een veel voorkomend letsel bij met name twee groepen mensen: kinderen en atleten.

• Pijn in de schouder. Die pijn wordt erger wanneer je je arm probeert op te tillen of wanneer er op het sleutelbeen gedrukt wordt.
• Je schouder hangt naar beneden en naar voren.
• Een krakend of schurend geluid wanneer je je schouder beweegt.
• Stijfheid of moeite om je arm te bewegen.
• Zwelling en een bloeduitstorting op de plaats van de breuk.
• De huid boven de breuk puilt uit of staat strak gespannen, omdat er een stukje bot tegenaan duwt. De huid kan ook doorboord zijn door het bot.

Omdat het sleutelbeen door zijn ligging zo makkelijk is te onderzoeken, kan de arts na zijn onderzoek meestal met zekerheid vaststellen of uw sleutelbeen gebroken is.  Een klassieke röntgenopname – een RX-foto – toont in hoeveel stukken het bot gebroken is en of ze ten opzichte van elkaar verschoven zijn. De arts controleert of een groot bloedvat of zenuw geraakt is.

De behandeling hangt af van de ernst van de breuk. De behandeling van een sleutelbeenbreuk is meestal conservatief (= geen operatie). Rust wordt gegeven door middel van een sling (draagband ter ondersteuning van de arm).