Frozen shoulder

We maken onderscheid tussen een primaire en een secundaire vorm van frozen shoulder.

• Bij een primaire frozen shoulder is de oorzaak van de aandoening nog niet helemaal bekend. Mogelijk speelt een verandering in het immuunsysteem een rol. Patiënten met diabetes, hart- en vaatziekten en neurologische aandoeningen hebben een groter risico om een primaire frozen shoulder te krijgen, soms in beide schouders.
• We spreken over secundaire frozen shoulder als deze wordt veroorzaakt door een ongeval van de schouder, een schouderoperatie en/of het langdurige niet bewegen van het gewricht.

Zonder behandeling kan de aandoening 1 tot 2 jaar blijven bestaan, daarna geneest het vaak vanzelf. Dit gebeurt vooral bij de primaire vorm. U kunt echter zoveel last hebben van pijn en bewegingsbeperking waardoor een behandeling toch noodzakelijk is.

Men heeft vaak pijn in de hele schouder, met soms uitstraling naar de bovenarm. Ook heeft men vaak ’s nachts pijn en kan men niet op de pijnlijke schouder liggen. Ook is de schouder vaak stijf door verschrompeling van het gewrichtskapsel.

De orthopeed kan de diagnose stellen aan de hand van uw ziektegeschiedenis en lichamelijk onderzoek. Aanvullend onderzoek is soms noodzakelijk om de diagnose te bevestigen of andere onderliggende aandoeningen uit te sluiten. Röntgenonderzoek is soms nodig om oorzaken van secundaire frozen shoulder aan te tonen of uit te sluiten. MRI onderzoek, eventueel in combinatie met een arthrogram waarbij van tevoren contrast in het gewricht wordt gespoten, kan informatie geven over de structuren in het gewricht en de plaats van de verklevingen.

• Fysiotherapie helpt om verdere bewegingsbeperking van het gewricht tegen te gaan.
• Een injectie in het gewricht met corticosteroïden kan de ontsteking remmen en de pijn verminderen, waardoor fysiotherapie beter wordt verdragen.