Charcotvoet

De aandoening Charcot-voet is vernoemd naar de Franse arts Charcot. Hij beschreef dit verschijnsel in 1882 voor het eerst. Een Charcot-voet is een zeldzame aandoening, het komt slechts bij 0,1 tot 0,4% van de diabetespatiënten voor. Het is een serieuze aandoening die kan lijden tot ernstige voetvervormingen en beperkingen. In sommige gevallen is amputatie noodzakelijk met dus blijvende invaliditeit tot gevolg.

Een Charcot-voet kan spontaan ontstaan, of na een klein ongelukje (zwikken of ergens tegen aan stoten) waardoor een botbreuk(je) in de voet is ontstaan. Door zenuwschade aan de voet, veroorzaakt door diabetes, is uw voet gevoelloos. Hierdoor voelt u de botbreuk niet en loopt u gewoon door.

U merkt pas dat er iets mis is, als uw been opzwelt en erg warm aanvoelt. In de beginfase is de voet rood, dik, warm en soms pijnlijk. Dit wordt een acute Charcot-voet genoemd.

Als u doorloopt op deze beschadigde voet, ontstaan er nieuwe kneuzingen of breuken. De voet verliest zijn stevigheid omdat de banden die zorgen voor de onderlinge verbinding tussen de botten geen houvast meer hebben aan het aangetaste bot. Zo ontstaat er een vervorming (doorzakken) van de voet.

Het vaststellen van de diagnose is niet gemakkelijk, omdat er bij een Charcot-voet in eerste instantie op röntgenfoto’s vaak niets te zien is. De arts zal dan verder aanvullend onderzoek verrichten. Het maken van een MRI-scan geeft pas de uiteindelijke doorslag. In de tussentijd moet uw voet, ook als er twijfel is, als een Charcot-voet behandeld worden totdat het tegendeel bewezen is. Vroege herkenning van een Charcot-voet is erg belangrijk. Wij streven er dan ook naar om de Charcot-voet in de eerste fase te ontdekken, zodat de afwijkingen aan de botten zo minimaal mogelijk zijn.

In de acute fase krijgt u gips aangemeten om uw voet volledig rust te geven. U mag dit gips niet belasten. Om de temperatuur van uw voeten te controleren en het gips te wisselen, moet u vaak naar de Gipskamer komen. Bij een temperatuurverschil van meer dan 2 graden spreken we van een nog actieve Charcot-voet. Het gipsen wordt dan voortgezet. Een gipsperiode van drie maanden is niet ongewoon. Wanneer de voet niet meer rood warm en gezwollen is  en de charcot aan het uitblussen is, kan in plaats van gips een airwalker worden aangemeten tot de orthopdische schoen aan kan.